Κυριακή 28 Απριλίου 2013

#weareupallnighttogetlucky


#weareupallnighttogetlucky
Την Τετάρτη ήμουν στην παρουσίαση του βιβλίου της Αθηνάς Πάνου. Μίλησα για κάποια θέμα, απομαγνητοφωνημένος εδώ. Για να βρεθώ εκεί διέσχισα έναν δρόμο που ήταν στρωμένος με άνθη κουτσουπιάς, δηλαδή φούξια #μυστικοςκηποςστοκεντροτηςπολης.
Μία πίτσα σε τραγανή ζύμη από κουλούρι Θεσσαλονίκης και πανσέτα #estrellathessaloniki
Μία τάρτα λαχανικών σε ζύμη κουρού με τυροκαφτερή #vinum 


Τετάρτη 24 Απριλίου 2013

Αυτοί που δεν είναι επαγγελματίες. #sugar_buzz #cupcake



Την Τετάρτη 24.04.13 μου ζητήθηκε να πω δύο λόγια για το βιβλίο Cupcakes, της Αθηνάς. Θα μπορούσα να πω λίγα πράγματα για την ιστορία τους. Ό,τι δηλαδή έγιναν κάπου στα 1790 στην Αμερική από τη ζύμη που έμεινε από ένα cake και μία νοικοκυρά την έβαλε να ψηθεί σε μία μικρή φόρμα. Ό,τι στη συνέχεια ξεχάστηκαν και παρέμειναν ένα ρετρό γλύκισμα από αυτά που προσφέρουν οι θείες στο απογευματινό τσάι μέχρι που το 2000 μία φουρνάρισα στη Νέα Υόρκη αφράτεψε το βούτυρο που της περίσσεψε για να κάνει μία κρέμα και να γαρνίρει τα μικρά cake που πουλούσε στο μαγαζί της. Αυτά που αγάπησαν τα αγόρια με τα κοστούμια και τους χαρτοφύλακες και τα αδύνατα κορίτσια με τα ψηλά τακούνια. Και όσοι ήθελαν να τους μοιάσουν.

Θα μπορούσα να έλεγα πως στη γαστρονομία ερχόμαστε συχνά αντιμέτωποι με τάσεις που έρχονται και φεύγουν και άλλες που εξαπλώνονται και θρονιάζονται στη ζωή και την καθημερινότητα μας. Πως τα cupcakes είναι ο άξονας γύρω από τον οποίο σχηματίζονται καριέρες, επιχειρήσεις, ανταγωνισμοί και αντιπαλότητες. 

Θα ήθελα να μείνω όμως σε κάτι άλλο. Πως το βιβλίο αυτό το έγραψε ένα κορίτσι που το 2009 ξεκίνησε ένα site για γλυκά. Που τα βράδια έβρισκε χρόνο για να δοκιμάσει μία συνταγή και αν το αποτέλεσμα ήταν ικανοποιητικό την άλλη μέρα τη φωτογράφιζε με μία ερασιτεχνική κάμερα στο τραπέζι της κουζίνας. Που όλο αυτό τo ξεκίνησε χωρίς να την απασχολεί αν κάποιος τη διαβάζει ή αν κάποιος ποτέ την πληρώσει. Που προγραμμάτιζε τη ζωή της για να έχει χρόνο και ενέργεια για να δοκιμάσει την επόμενη συνταγή. Που το 2011 αποφάσισε να μαζέψει κείμενα και φωτογραφίες και να εκδόσει μόνη της ένα βιβλίο που στη συνέχεια κάποιος εκδοτικός οίκος βρήκε ενδιαφέρον. Και δεν είναι η μόνη. Σήμερα υπάρχουν ένα αρκετοί πιά food bloggers, που έχουν μία θέση σε ένα περιοδικό από εκείνα τα περιοδικά που διάβαζαν παλιότερα. Υπάρχουν κάποιοι που έχουν ένα βιβλίο τυπωμένο στα χέρια τους και  άλλοι που μαγειρεύουν καθημερινά σε κάποιο εστιατόριο. Και δεν έχουν τελειώσει κάποια σχολή μαγειρικής, δημοσιογραφίας ή φωτογραφίας. 

Το βιβλίο αυτό δεν εξαργυρώνει ένα όνομα που χτίστηκε με κάποιο επιτυχημένο διαφημιστικό πρότζεκτ αλλά μία «σκοτεινή» περίοδο προσωπικής εργασίας. Να μας αγαπάτε, να μας διαβάζεται και να τρώτε στα εστιατόρια μας. 


Δευτέρα 22 Απριλίου 2013

Η εβδομάδα μου σε φωτογραφίες/ #diglazarusdig

Σε γενικές γραμμές έρχεται η στιγμή που Κυριακή πρωϊ μπορείς να πας μία βολτα στην παραλία και να βγάλεις φωτογραφίες ανελέητα.

Το Σάββατου του Λαζάρου όχι του chef του άλλου ετοιμάζουμε ένα μενού από αυτά που μου αρέσουν με το ζεστό αλάτι, τα burgers με καπνιστό τόνο και τη ζεστή κρέμα μπουγάτσας ενώ την Τετάρτη 24.04.13 θα είμαι μαζί με την Αθηνά στην παρουσίαση του βιβλίου της στο Puplic στην Τσιμισκή - να ρθείτε.

Plus! Κερδίστε το βιβλίο με το διαγωνισμό εδώ.


Δευτέρα 15 Απριλίου 2013

Η εβδομάδα μου σε φωτογραφίες/I need to lay down#dieanotherday

Την εβδομάδα αυτή κατέβηκα Δήμο Αθηναίων που είχα κάτι μπίζνες και επίσεις να επατάρω το Κολωνάκι. Το οποίο ήταν όλο κομπλέ, δεν έλειπε κανείς, μαντάμ Πανωραία, μουσιού Ζώρζ και Καραβάν.

Λίγες ώρες αργότερα, έριχνα κλεφτές ματιές σε ένα κείμενο της Ελένης που θα κυκλοφορήσει next week  και έλεγα πως αυτή είναι η Αθήνα που θα ήθελα να ζήσω. Την εποχή αυτή τις νύχτες η πόλη γεμίζει από αυτή τη μαγική μυρωδιά της ανθισμένης νεραντζιάς της γειτονιάς και ξέρεις πως όλα θα πάνε καλά.
Επιστρέφοντας συνέβει αυτό που γίνεται όταν λείπει κανείς δύο μέρες από τς δουλειές, δηλαδή χαμός. Ο Άρης είναι καταπληκτική παρέα για δουλειά σε χαμό πάντως, δε μπορώ να πω. Η εναλλαγές γεύσεων τις κάποιες μέρες είναι δεν έχω λόγια πάντως. 

Κυριακή 7 Απριλίου 2013

Η εβδομάδα μου σε φωτογραφίες/στον επόμενο σταθμό

Την εβδομάδα αυτή βρέθηκα σε πολλά μέρη, ένα από αυτά η Νάουσα.  Ο καιρός ήταν χειμωνιάτικος δηλαδή καθόλου κατάλληλος. Εσείς στην οινοποιία Μπουτάρη, ευχαριστούμε για τη φιλοξενεία. Και το φαγητό και το κρασί. Την Πέμπτη επιστρέφω με WineNot? και TSANTALI, το μενού και το πρόγραμμα είναι εδώ.